Ο αυριανισμός στα περιοδικά αυτοκινήτου

Μεταξύ των ανθρώπων που μόνον επιφανειακά και εντελώς περιστασιακά ασχολούνται με το αυτοκίνητο (ενώ δεν θα έπρεπε - η αυτοκίνηση είναι μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση), ένα από τα δημοφιλέστερα περιοδικά είναι το Auto Motor und Sport και η "μικρή" έκδοσή του, το Auto Τρίτη. Η αρθρογραφία του πάντα είχε έντονο το στοιχείο του sensationalism, του εντυπωσιασμού και του σοκ, με πηχιαίους τίτλους σαν κι αυτούς που βλέπουμε στις "λαϊκές" εφημερίδες. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να τονίσω ότι θεωρώ ΠΡΟΣΒΟΛΗ για το κοινωνικό σύνολο και το λαό, καθώς και μέγιστη απειλή για τη δημοκρατία, την ύπαρξη δημοσιογραφίας και ενημέρωσης δύο ταχυτήτων: ψύχραιμες και προσεκτικές αναλύσεις για τα ανώτερα στρώματα, κιτρινισμός, σκανδαλοθηρία και υπεραπλουστεύσεις τέτοιες που να διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα για τους πληβείους.

Σε ό,τι αφορά τις δοκιμές του, πάντα έβρισκε έναν τρόπο να βγάλει "κορυφαία" τα γερμανικά αυτοκίνητα. Είτε υπερτονίζοντας πλεονεκτήματα τα οποία ελάχιστη σημασία έχουν για τον αγοραστή (εκτός αν του τα παρουσιάσεις ως απολύτως κρίσιμα) είτε ακόμη και με τη μέθοδο "lost in translation" (δηλαδή αλλάζοντας - κατά λάθος πάντα - στοιχεία στους πίνακες και στις βαθμολογίες, ώστε να υπάρχουν διαφορές μεταξύ της γερμανικής και της ελληνικής έκδοσης ενός άρθρου).

Το θυμάμαι από πιτσιρικάς να ψάχνει μονίμως για "σκάνδαλα" και σκάνδαλα που αφορούν - τυχαία άραγε; - τη Fiat. Το θυμάμαι να διαφημίζεται μοιράζοντας... ράβδους χρυσού. Αν είναι ποτέ δυνατόν, να είσαι σοβαρό έντυπο και να απευθύνεσαι στην ταπεινή απληστία του καθενός. Το θυμάμαι να εκφράζεται με ύφος που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε κομματικές φυλλάδες και οπαδικές "εφημερίδες" προσκολλημένες στην εκάστοτε ΠΑΕ. Το θυμάμαι να αποσιωπά (ή να μειώνει τη σημασία των ζητημάτων αυτών) τους ασθενικούς κινητήρες των γερμανικών αυτοκινήτων, την επικίνδυνη οδική συμπεριφορά των κορεατικών και να επικεντρώνει την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στο πώς θα εντοπίσει κάτι στα ιταλικά αυτοκίνητα που θα του επιτρέψει να βγάλει "λαυράκι". Και, όλως τυχαίως, το πράττει όποτε ο όμιλος Fiat πάει να εμφανίσει ένα πολλά υποσχόμενο αυτοκίνητο που θα αμφισβητήσει την εμπορική κυριαρχία του VW Golf.

Θα κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν:

1. Fiat Tipo. Ο αντικαταστάτης του ικανού, αλλά άχρωμου Ritmo (ή Strada για κάποιες άλλες αγορές). Παρουσιάστηκε το 1988 και παρήχθη ως το 1995. Ένα σύγχρονο αυτοκίνητο - για εκείνη την εποχή πάντα - , με ορισμένους ενδιαφέροντες πετρελαιοκινητήρες και, λίγο αργότερα, μια πολύ καλή σπορ έκδοση. Ο βασικός του ανταγωνιστής ήταν το Golf II (1983-1993), το οποίο από πλευράς αναρτήσεων ήταν μερικά βήματα πιο πίσω, ενώ οι κινητήρες με τους οποίους εφοδιαζόταν στις "λαϊκές" του εκδόσεις πάσχιζαν απεγνωσμένα να το κινήσουν, ενώ με πλήρες φορτίο στην εθνική οδό η διαδικασία του προσπεράσματος ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, ιδιαίτερα στις εκδόσεις που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μας επέβαλαν (διαιωνίζοντας την πολιτική Μητσοτάκη) με τα τεκμήρια των κυβικών εκατοστών. Το Tipo κέρδισε τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς για την Ευρώπη. Ωστόσο, το Auto Motor und Sport είχε αντίθετη γνώμη. Παρουσίασε δοκιμές πρόσκρουσης στις οποίες εμφανιζόταν το Tipo να είναι κανονικότατη παγίδα θανάτου, ενώ το Golf II ήταν... Κορυφή.

Για να τραβήξει την προσοχή του αγοραστικού κοινού, το AMS φρόντισε να επιστρατεύσει όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του: εντυπωσιακές φωτογραφίες, κείμενα γραμμένα με τέτοιο τρόπο που να προκαλούν συναισθηματική φόρτιση στον αναγνώστη... Έτσι, κατάφερε να επηρεάσει την κοινή γνώμη σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Πολύς κόσμος πείστηκε ότι τα ιταλικά εξακολουθούν να είναι σαπάκια, ότι μόνο το Golf είναι εγγύηση, ότι μόνον οι Γερμανοί νοιάζονται για την ασφάλεια του κοσμάκη κλπ.

Πάρα πολύ ωραία. Όμως, κύριοι, μολονότι αναγνωρίζω πλήρως τις αόκνες προσπάθειες της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας για να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή παθητική ασφάλεια, διερωτώμαι μήπως αυτές αποτελούν αποτέλεσμα της περιορισμένης τότε τεχνογνωσίας των γερμανών κατασκευαστών στην ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ασφάλεια. Τι είναι η ενεργητική ασφάλεια; Είναι το σύνολο εκείνο των χαρακτηριστικών ενός αυτοκινήτου που επιτρέπουν σε έναν οδηγό να ΜΗΝ εμπλακεί σε ατύχημα. Δηλαδή:

• τιμόνι που να παρέχει επαρκή πληροφόρηση στον οδηγό, ΧΩΡΙΣ όμως να τον κουράζει μεταφέροντάς του και την τελευταία ανωμαλία του οδοστρώματος, σαφήνεια, αμεσότητα στη μεταφορά των εντολών του προς τους κατευθυντήριους τροχούς.
• Συνδυασμό πλαισίου και αναρτήσεων με σωστή γεωμετρία και ψαγμένες ρυθμίσεις απόσβεσης και σκληρότητας, το οποίο να υπακούει στις εντολές του οδηγού, χωρίς άσκοπες υποστροφικές τάσεις (ΚΑΚΩΣ θεωρείται η υποστροφή "ασφαλής" οδική συμπεριφορά), χωρίς απότομη μετάπτωση στην υπερστροφή, χωρίς ακραίες τιμές πολικής ροπής αδράνειας (δηλαδή χωρίς συγκέντρωση μεγάλων μαζών στο ένα ή στο άλλο άκρο του αυτοκινήτου).
• Κινητήρα (και μετάδοση) που να επιτρέπει την άνετη διατήρηση μιας ικανοποιητικής ταχύτητας ταξιδιού, την ασφαλή προσπέραση ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ (όπου τα αυτοκίνητα κινούνται με αρκετά υψηλές ταχύτητες), να βγάζει γραμμικά και στρωτά την ισχύ και τη ροπή του και να επιτρέπει στον οδηγό να ελέγξει την τροχιά του αυτοκινήτου μεταβάλλοντας την πίεση που ασκεί στο γκάζι.
• Φρένα τα οποία να σταματούν το αυτοκίνητο χωρίς "δράματα" (μπλοκάρισμα των τροχών, απότομο ελάφρωμα της ουράς που οδηγεί σε τετ-α-κε) και χωρίς να κουράζονται εύκολα στην παρατεταμένη χρήση.

Σ'αυτούς τους τομείς οι γερμανοί κατασκευαστές έπασχαν. Η BMW Neue Klasse (1502, 1602, 1802, 2002) ήταν ένα κακοστημένο αυτοκίνητο, πάντα έτοιμο να διώξει ΑΠΟΤΟΜΑ την ουρά του. Τα ίδια ακριβώς χάλια ήταν και η διάδοχός της, η 3άρα πρώτης γενιάς (Ε21), ενώ και οι πρώτες 3άρες δεύτερης γενιάς (Ε30) ήταν εξ ίσου δύστροπες. Και τι να πούμε για την εμμονή των Βαυαρών να διατηρούν εν ζωή τον κινητήρα της 1502 με τα 75 άλογα; Για τον χιτλερικής έμπνευσης σκαραβαίο περιττό να μιλήσω, τα έχω ήδη πει όλα. Το Golf/Jetta II φορούσε στις "προλεταριακές" του εκδόσεις ασθενικούς κινητήρες και δεν τολμούσες να προσπεράσεις αν πρώτα δεν είχες κάνει τη διαθήκη σου. Α, και το ωραίο ήταν ότι σε πολλές εκδόσεις το πεντάρι κιβώτιο ήταν μόνον προαιρετικό... Η Audi πήγε και κρέμασε τον κινητήρα στα 80/90 (το 90άρι ήταν η μεγάλου κυβισμού έκδοση του 80), 100/200 και 5000 (και, αν δεν απατώμαι, το κάνει ακόμα) τον κινητήρα μπροστά από τον μπροστινό άξονα. ΟΚ, έτσι καταφέρνει να έχει ισομήκη ημιαξόνια, άρα μικρότερες πιθανότητες εκδήλωσεις "ψαρέματος" κατά την επιτάχυνση, αλλά αυξάνει δραματικά την πιθανότητα εκδήλωσης υποστροφής. Και όντως, τα πιο πολλά Audi ήταν έντονα υποστροφικά και επίσης τα τιμόνια τους ήταν αναίσθητα. Οι Mercedes, από την άλλη, οι αιώνιες αγαπημένες και λατρεμένες του νεοέλληνα που τις θεωρεί σύμβολο πλούτου και κοινωνικής επιρροής, δεν διακρίνονταν για την οδική τους συμπεριφορά, ενώ τα απηρχαιωμένα τους (ατέρμονες κοχλίες με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια, ακριβώς όπως στα φορτηγά) συστήματα διεύθυνσης παρείχαν λιγότερη πληροφόρηση και αίσθηση ακόμη και από αυτά των αμερικανικών αυτοκινήτων. Ίσως επειδή έτσι κι αλλιώς προσπαθούσε η φίρμα από τη Στουτγάρδη πάντα να γοητεύει τους αμερικανούς... Η Opel σπανίως έδωσε καλά δείγματα γραφής. Βαρετά, στην καλύτερη περίπτωση, κακοστημένα στη χειρότερη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ακόμα και σήμερα την κατοχή Opel απόδειξη ότι ο κάτοχος του εν λόγω οχήματος δεν έχει ιδέα από αυτοκίνητα. Ωστόσο, Για τα δε Ford Escort Mk. III τι να πρωτοπούμε... Τα αυτοκίνητα ήταν αλλού γι'αλλού. Ποτέ δεν ήξερες πώς θα αντιδράσουν.

Πιστεύει κανείς ότι οι κατασκευαστές δεν γνωρίζανε τις αδυναμίες των αυτοκινήτων τους; Δεν είναι ηλίθιοι οι άνθρωποι. Ξέρουν τι παράγουν και ξέρουν και τι θα κάνουν για να το καταστήσουν ελκυστικό. Είναι άραγε τυχαίο ότι τα πλεονεκτήματα που πάντοτε προέβαλαν οι γερμανοί κατασκευαστές ήταν η ποιότητα κατασκευής (για τις BMW της δεκαετίας του '70 και του '80 επιτρέψτε μου να έχω όχι απλώς επιφυλάξεις, αλλά και πολύ σοβαρές αντιρρήσεις), η αξιοπιστία (δεν σπάει εύκολα ένα μοτέρ που από 1300 κυβικά βγάζει μετά βίας 65 άλογα και από 1600 κυβικά μόλις 75), το γόητρο (το οποίο όμως είναι υποκειμενικό και εξαρτάται από το ποιος θες να σε θεωρήσει επιτυχημένο - προσωπικά, ένα αυτοκίνητο που το βάζει ο μπράβος πρώτη μούρη στο σκυλάδικο ή στο ελληνάδικο που ανήκει σε "επιχειρηματία" με άκρες σε χασισοφυτείες και φιλίες με σωματεμπόρους μόνον αυτοκίνητο γοήτρου δεν θα το θεωρήσω) και η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

Αμφισβητώ - και σε συνδυασμό με τη γνώση που έχω τώρα πια - την αξιοπιστία της ομαδικής εκείνης δοκιμής πρόσκρουσης που έβγαλε "επικίνδυνο" το Fiat Tipo και πολύ καλύτερο το Golf ΙΙ. Παρακαλώ προσέξτε τα εξής:

1. Κατάταξη των Fiat Tipo/Tempra ως καλών από πλευράς παθητικής ασφάλειας στο crashtest.com
   
2. Βίντεο δοκιμής πρόσκρουσης μεταγενέστερου Fiat Tipo, εξοπλισμένου με αερόσακο οδηγού
3. Βαθμολόγηση του Golf II σε ό,τι αφορά την παθητική ασφάλεια από την κυβέρνηση της Πολιτείας της Βικτώριας στην Αυστραλία. ΠΟΛΥ κακή βαθμολογία.

Άρα, έχουμε ένα φάουλ του AMS... Μολονότι, όπως βλέπετε, οι ισχυρισμοί του περιοδικού απέχουν αρκετά από τα συμπεράσματα ανεξάρτητων οργανισμών και κυβερνητικών φορέων, επηρέασαν πολύ κόσμο.

2. Fiat Bravo/Brava/Marea. Όταν παρουσιάστηκαν, το AMS τα έβαλε στο δυναμόμετρο και βρήκε ότι απέδιδαν 17 ίππους παραπάνω απ'ό,τι ισχυριζόταν ο κατασκευαστής. Αν θυμάμαι καλά, οι 17 παραπάνω ίπποι ήταν στο στρόφαλο και χάνονταν στο σύστημα μετάδοσης, οπότε τελικά στους τροχούς κατέληγαν όσοι δήλωνε στα τεχνικά χαρακτηριστικά ο κατασκευαστής. Ωστόσο, το έγκυρο κατά τα άλλα AMS έσπευσε να βγάλει "σκάνδαλο" με τσιπαρισμένα Fiat... Όμως, εκείνη την εποχή που είχε αρχίσει να γίνεται της μόδας το "τσιπάρισμα", δηλαδή η αντικατάσταση του "εγκεφάλου" του κινητήρα με κάποιον aftermarket, στον οποίον έχει αποθηκευθεί άλλο "πρόγραμμα", το κέρδος - ΕΑΝ ΥΠΗΡΧΕ - δεν υπερέβαινε ποτέ τους πέντε ίππους (συχνά μάλιστα είχαμε απώλεια ισχύος), όπως προέκυψε από δοκιμές ΟΛΩΝ των άλλων περιοδικών σε σωρεία οχημάτων. Οι δοκιμές αυτές μάλιστα κατέληξαν στο consensus ότι σε αυτοκίνητο με ατμοσφαιρικό (δηλαδή χωρίς στροβιλοσυμπιεστή καυσαερίων - turbo - ή μηχανικό υπερσυμπιεστή - compressor) είναι πεταμένα λεφτά τα τσιπάκια κάθε είδους, εάν δεν συνοδεύονται και από άλλες βελτιώσεις (τουλάχιστον φίλτρο και εξάτμιση, ενώ συχνά αλλάζουν και οι εκκεντροφόροι, καθώς και άλλα εξαρτήματα του κινητήρα). Γενικά πάντως, η ατμοσφαιρική βελτίωση ενός κινητήρα θέλει αρκετά χρήματα, αρκετή μελέτη και μεγάλη προσπάθεια για να αποδώσει αυτά που περιμένουμε ότι θα αποδώσει - και ίσως να έχουμε απώλειες σε άλλους τομείς (π.χ. ροπή χαμηλά, θόρυβο, εκπομπές καυσαερίων). Άρα, το πόσο στέκει ο ισχυρισμός ότι η Fiat Group Auto Hellas, που σπανίως κάνει τον κόπο να προβάλει και να υπερασπισθεί το προϊόν της, μπήκε στη διαδικασία να κάνει τόσο προσεγμένη μετατροπή ώστε το Marea της δοκιμής να είναι ΚΑΙ πολιτισμένο σαν "μαμά" και 17 ολόκληρους ίππους (που ΔΥΣΚΟΛΑ βγαίνανε τότε και επίσης δύσκολα βγαίνουν σήμερα μόνο με φίλτρο-πρόγραμμα-εξάτμιση, ακόμη και από δίλιτρο μοτέρ, πόσω μάλλον από... 1400άρι) επιπλέον είναι στην κρίση του καθενός σας - φαντάζομαι ότι απευθύνομαι σε νοήμονες ανθρώπους κι όχι σε άτομα που νομίζουν ότι τα άλογα βγαίνουν... με το κιλό. Σήμερα, βεβαίως, το AMS ισχυρίζεται ότι δικαιώθηκε, όμως εγώ πολύ θα ήθελα να δω αποδείξεις περί αυτού. Μηχανικός είμαι κι εγώ και - επιπλέον - γράμματα γνωρίζω. Έχω δε γνωστούς και φίλους σε περιοδικά αυτοκινήτου και το "σκάνδαλο" αυτό θεωρείται από ΟΛΟΥΣ ως μια από τις μεγάλες πατάτες του AMS κι έχει πλέον αποκτήσει τη φήμη ανεκδότου. Παρ'όλα αυτά, πολλοί αδαείς επηρεάστηκαν και θεώρησαν ότι οι άνθρωποι της Fiat είναι απατεώνες που άλλα πουλάνε στον κόσμο, άλλα δίνουν για δοκιμή... Ειρήσθω εν παρόδω, ο αντίπαλος του Bravo/Brava/Marea εκείνη την εποχή ήταν το Golf III, το οποίο ήταν απλώς ένα απαράδεκτο αυτοκίνητο, οπισθοδρομικό σε όλα του. Παρ'όλα αυτά, η οπισθοδρομική του νοοτροπία σχεδίασης και η αδιάφορη οδική του συμπεριφορά πέρασαν στο ντούκου από το έγκριτο AMS...

3. Alfa Romeo 159/Brera. Λίγους μήνες μετά την παρουσίασή τους, το Auto Τρίτη (η εβδομαδιαία έκδοση του ελληνικού AMS) έβγαλε "έρευνα" με την οποία αποδεικνύει ότι τα πιο "ζημιάρικα" της αγοράς είναι τα ιταλικά, με πιο ζημιάρικα απ'όλα τις Alfa 159 και Brera. Όμως, η "έρευνα" έχει ορισμένα αδύνατα σημεία:

• Δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ πώς έγινε η έρευνα, με τι δείγμα, τι μεθοδολογία... Όλα τα στοιχεία που ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ αναγράφονται στις δημοσκοπήσεις που βλέπετε κάθε τόσο στις εφημερίδες εδώ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ. Αντιθέτως, έγινε ψηφοφορία μέσω διαδικτύου, που είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το είδος της "έρευνας" που οι ίδιες οι ιστοσελίδες που τις παραθέτουν αναφέρουν ΡΗΤΩΣ ότι δεν έχει επιστημονική εγκυρότητα.
• Τα ευρήματα της "έρευνας" έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμπεράσματα των οδηγών του περιοδικού για τα μεταχειρισμένα, όπου βλέπουμε Fiat, Lancia και Alfa Romeo να παρουσιάζονται ως αξιόπιστα.

Παρ'όλα αυτά, ο αδαής κόσμος επηρεάστηκε...

4. Fiat Bravo II. Το σημερινό μοντέλο, το οποίο το περιμέναμε πώς και πώς, μετά από την παρένθεση του παντελώς αδιάφορου και στερούμενου έμπνευσης Stilo. Μολονότι είναι golfωποιημένο σε ό,τι αφορά την αρχιτεκτονική των αναρτήσεων (και τι ειρωνεία: η VW που κατάφερε να αναγκάσει τις περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες - Peugeot/Citroen, Renault, Fiat, Opel - να ακολουθήσουν τη συνταγή της, στράφηκε τώρα σε λύσεις που άλλοι είχαν χρόνια πριν, ώστε να παραστήσει την "πρωτοποριακή" με το Golf V, το οποίο στην έκδοση GT φορά ακριβώς το συνδυασμό που έδινε εκρηκτικές επιδόσεις στη Lancia Delta S4: τούρμπο ΚΑΙ κομπρέσσορα...), έχει στυλ, ποιότητα κατασκευής, σωστό στήσιμο και μερικούς πολύ ενδιαφέροντες κινητήρες. Αλλά...

Ναι, σωστά μαντέψατε, πάλι βρέθηκε το AMS να βγάλει λαυράκι! Αυτήν τη φορά, μόνο το AMS ΕΛΛΑΔΟΣ απ'όλα τα περιοδικά του κόσμου ανακάλυψε ότι το Fiat Bravo 1.4 90HP ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΡΕΝΑ (θυμάστε την ατάκα "το Τζέλλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα" από την ταινία "το κλάμα βγήκε απ'τον παράδεισο; Εμένα εκεί πήγε ο νους μου όταν διάβασα τις διαδικτυακές δημοσιεύσεις του περιοδικού).

• Εδώ είναι η πρώτη διαδικτυακή δημοσίευση εκ μέρους του περιοδικού.
• Δεύτερη δημοσίευση
• Τρίτη δημοσίευση
• Τέταρτη δημοσίευση

Πάρα πολύ ωραία... Αρχίζω τώρα εγώ τις δικές μου επισημάνσεις και ερωτήσεις, επειδή πολλά πράγματα δεν μου κάθονται καλά.

• Ποια είναι η τυποποιημένη διαδικασία δοκιμής φρένων του AMS; Εγώ γνωρίζω αυτήν εδώ που είναι επίσημα πιστοποιημένη από την υπηρεσία ασφάλειας μεταφορών στους αυτοκινητοδρόμους (National Highway Traffic Safety Administration) του αμερικανικού υπουργείου μεταφορών.
• Αμέσως μετά (αλλά το αποσύρανε τώρα πια) δημοσιεύσανε φωτογραφία κάποιου δισκοφρένου, το οποίο ισχυρίσθηκαν ότι ήταν αυτό του Fiat Bravo. Το δισκόφρενο είναι αυτό. Προσέξτε ότι φιλοξενείται στους διακομιστές του Auto Τρίτη... Προσέξτε επίσης τα εξής ζητήματα με την εν λόγω φωτογραφία. α) Το δισκόφρενο είναι απίστευτα ταλαιπωρημένο, λες και ο οδηγός του αυτοκινήτου οδηγούσε χωρίς τακάκια για μήνες. β) Η άρθρωση του συστήματος διεύθυνσης έχει επάνω της μάκα πολλών ετών, από γράσσα και σκόνες. Τέτοια κατάσταση μόνον από σκασμένη φούσκα μπιλιοφόρου δικαιολογείται. Το αυτοκίνητό μου είναι 5 ετών και δεν έχει πουθενά τόση μάκα και σκουριά. γ) Το καρέ (η διάταξη των σημείων όπου βιδώνει ο τροχός) στην πλήμνη είναι υπερβολικά σκουριασμένο για να προέρχεται από αυτοκίνητο ηλικίας μόλις ενός μηνός δ) Το εν λόγω δισκόφρενο δεν προέρχεται από Fiat Bravo, ούτε καν από Fiat ή οποιοδήποτε ιταλικό αυτοκίνητο, αλλά από Toyota της δεκαετίας του '90! Τα Fiat έχουν ΜΠΟΥΛΟΝΙΑ (δηλαδή η πλήμνη - το σκουριασμένο κομμάτι που βλέπετε να εξέχει απ'το δισκόφρενο - έχει οπές όπου μπαίνουν οι βίδες). Αυτό εδώ έχει ΜΠΟΥΖΟΝΙΑ. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ MOTOR PRESS: ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ONLINE ΑΡΘΡΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΜΝΗΣΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΕΓΩ, ΟΥΤΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΦΟΡΟΥΜ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ. ΕΧΩ ΗΔΗ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΕΙ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΕΚ ΝΕΟΥ, ΕΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ. Και για να δείτε και την πραγματική δισκόπλακα του Bravo... Είναι αυτή που βλέπετε τοποθετημένη σε κάποιο άλλο αυτοκίνητο της Fiat (αμάξωμα κόκκινου χρώματος, με καθαρή, χωρίς σκουριές, δαγκάνα στο δισκόφρενο), αλλά είναι έτσι κι αλλιώς το ίδιο εξάρτημα. Η επάνω φωτογραφία με το κατασκουριασμένο δισκόφρενο της Toyota είναι αυτή που παρουσίασε ως "δισκόφρενο Fiat Bravo" το AMS, η κάτω είναι το σύνολο δίσκου και δαγκάνας που χρησιμοποιεί η Fiat στα Punto, Stilo κ.α. Είναι δε ακριβώς το "μικρό" δισκόφρενο των 257 χιλιοστών που, λόγω διαμέτρου, αδυνατεί να σταματήσει - πάντα σύμφωνα με το AMS - το Bravo... Ωστόσο, ακριβώς το ίδιο δισκόφρενο φορούσε και το Stilo, με παρόμοιο βάρος και επιτύγχανε πολύ καλές επιδόσεις στα φρένα. Πώς λοιπόν, χωρίς αξιοσημείωτες αλλαγές στο βάρος του οχήματος, τα ίδια φρένα έγιναν ξαφνικα αναποτελεσματικά και επικίνδυνα;
• ΓΙΑΤΙ το AMS μας παρουσίασε δισκόφρενο από αυτοκίνητο ΑΛΛΗΣ εταιρείας; Για ΤΟΣΟ άσχετους περνάει πια τους αναγνώστες;
  
• Η δοκιμή, γράφουν, έγινε στο αεροδρόμιο της Λαμίας. Πολύ ωραία. Πώς κατάφεραν, ολόκληροι δοκιμαστές αυτοκινήτων, από τα 100 χ.α.ω. να καταλήξουν στα χωράφια; Κιβώτιο ταχυτήτων δεν είχαν για να κατεβάσουν; Χειρόφρενο; Ελιγμούς στον αεροδιάδρομο (που έχει και αρκετό πλάτος...); Τίποτα;
• Άντε, να δεχθώ ότι παρουσιάσθηκε τεχνικό πρόβλημα. Σε τέτοια περίπτωση, ΟΛΑ τα ΣΟΒΑΡΑ περιοδικά αυτοκινήτου ζητούν ΝΕΟ αυτοκίνητο για διενέργεια νέων δοκιμών και αναφέρουν ΑΚΡΙΒΩΣ (και χωρίς τις κορώνες που διαβάσαμε) το συμβάν. Καλούν δε την εταιρεία να διερευνήσει τα αίτια της αστοχίας.
• ΠΟΤΕ κανένα αυτοκίνητο δεν χάνει τα φρένα του επειδή είναι... μικρά. Και μάλιστα στο τρίτο φρενάρισμα. Και μάλιστα ΞΑΦΝΙΚΑ. Εάν υπήρξε ζήτημα, αυτό είναι αστοχία υλικού. ΔΕΝ μίλησαν όμως για αστοχία υλικού, αλλά για ελλιπείς προδιαγραφές και, όπως έγραψα προηγουμένως, αυτό ΔΕΝ στέκει.
  
• Είναι ψευδές ότι το Bravo 1.4 90 HP ΔΕΝ πωλείται στην υπόλοιπη Ευρώπη και ότι εκεί, με την προτίμηση που οι Ευρωπαίοι τρέφουν στα πετρελαιοκίνητα, δεν περιμένουν πωλήσεις από αυτήν την έκδοση. Αυτή είναι η εντελώς βασική έκδοση του αυτοκινήτου και πουλιέται κανονικά.
• Επίσης, είναι ψευδής ο υπαινιγμός ή ισχυρισμός ότι η έκδοση αυτή (η οποία ΠΩΛΕΙΤΑΙ κανονικά στην Ευρώπη) εκεί φέρει μεγαλύτερα δισκόφρενα απ'ό,τι η ελληνική.
  
• Είναι τυχαίο ότι το AMS Ελλάδος διαλέγει να επιτεθεί στη Fiat κάθε φορά που παρουσιάζει μοντέλο ανταγωνιστικό του Golf;
• Είναι τυχαίο ότι το AMS Ελλάδος επέλεξε να προβεί στη σειρά αυτή δημοσιευμάτων τις ημέρες που η Ε.Ε. κήρυσσε παράνομο τον προστατευτισμό της γερμανικής κυβέρνησης προς της VW, με τον οποίον η αυτοκινητοβιομηχανία αυτή δεν κινδύνευε από "επιθετική εξαγορά";
• Υπήρξαν υπαινιγμοί για τα άλλα περιοδικά αυτοκινήτου, τα οποία ΕΠΑΙΝΕΣΑΝ τη συγκεκριμένη έκδοση του Bravo για τα φρένα της. Δηλαδή, για να καταλάβω... Οι μόνοι έντιμοι είναι αυτοί του AMS και όλοι οι άλλοι τ'αρπάξαν απ'τη Fiat για να παραπλανήσουν τους Έλληνες οδηγούς και να τους στείλουν να πάρουν ένα επικίνδυνο αυτοκίνητο; Εάν αυτό ισχυρίζονται οι άνθρωποι του AMS, καλό θα είναι να το αποδείξουν.
  

Προσωπικά, δεν έχω καμμία σχέση με τη Fiat ή με την Fiat Group Auto Hellas. Γνωρίζω πολύ καλά ότι το δίκτυο των αντιπροσώπων της πάσχει απελπιστικά. Πολλοί αντιπρόσωποί της αδυνατούν να κατανοήσουν τι θα πει σεβασμός προς τον πελάτη, ενώ σε πολλά συνεργεία της οι τεχνικοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αυτά τα έχω σχολιάσει και στα φόρουμ και εκτός δικτύου ουκ ολίγες φορές, με καυστικότατα μάλιστα λόγια. Γνωρίζω επίσης ότι η αντιπροσωπεία - όπως ΟΛΕΣ στην Ελλάδα - σφυρίζει αδιάφορα σε ό,τι αφορά το Block Exemption και προσπαθεί να παραπλανήσει τους πελάτες της. Έχω κι εγώ ΚΑΚΙΣΤΗ εμπειρία από τις αντιπροσωπείες και τα συνεργεία της στα Χανιά. Αλλά απεχθάνομαι την κακή δημοσιογραφία σε οποιονδήποτε χώρο: αυτοκινητιστικό, πολιτικό, οικονομικό, καλλιτεχνικό. Όπως λοιπόν σιχαίνομαι τους κακούς αντιπροσώπους, σιχαίνομαι και τους κακούς δημοσιογράφους.

Επιπλέον, σα να μην έφταναν όλα αυτά, καταγγέλθηκε από χρήστες φόρουμ αυτοκινήτου ότι έλαβαν SPAM (μη αιτηθέν μαζικό μήνυμα και μάλιστα chain mail - δηλαδή "προωθήστε το σε όλους") από τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου newsletter2@kalimera.gr , το οποίο έγραφε τα εξής (υπ'όψιν ότι αναφέρουν πως τους ήρθε ΧΩΡΙΣ να έχουν οι ίδιοι δώσει την έγκρισή τους):

30% μικρότερα φρένα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Το κράτος πρέπει να παρέμβει για να μην μας αντιμετωπίζουν σαν τριτοκοσμική χώρα.
Πρόσφατα οι δοκιμαστές του Auto Motor und Sport κόντεψαν να σκοτωθούν, όταν δεν πιάσανε τα φρένα του νέου Fiat Bravo 1.4 90 ps που δοκίμαζαν. Το αυτοκίνητο έριξε το φράχτη του αεροδρομίου όπου γινότανε το test, πέρασε κάθετα τον διπλανό δρόμο και καρφώθηκε σ΄ένα χωμάτινο τοίχο απέναντι.

Στην συνέχεια βρέθηκε ότι:
Όλα τα μικρομεσαία οικογενειακά αυτοκίνητα φοράνε σήμερα μεγάλα φρένα (280 χιλ.)
Το νέο Fiat Bravo κυκλοφορεί σε 4 τύπους στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης επίσης με μεγάλα φρένα
Το Bravo 1.4 90 ps που θα πουληθεί κυρίως στην Ελλάδα έχει 30% μικρότερα φρένα. Είναι και αυτό βαρύ (1300 κιλά), όπως τα υπόλοιπα Bravo, θα μεταφέρει και αυτό μια ολόκληρη οικογένεια όπως τα υπόλοιπα Bravo, όμως αυτό έχει 30% μικρότερα φρένα, από τα υπόλοιπα Bravo αλλά και από όλα τα αυτοκίνητα της κατηγορίας του.

Η Fiat λέει ότι το ατύχημα ήταν τυχαίο και μπορεί να μην επαναληφθεί.
Η ουσία όμως είναι:
γιατί το Bravo 1.4 90 ps έχει μικρότερα φρένα;
γιατί ο Ελληνας οικογενειάρχης δεν αξίζει τα μεγάλα φρένα που φοράνε τα υπόλοιπα Bravo, που πουλιούνται στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης;

Η Fiat δεν θέλει να απαντήσει σ΄αυτό. Ελπίζει ότι το θέμα θα ξεχαστεί και ότι το κράτος δεν θα παρέμβει.

Το σωστό όμως είναι το κράτος πρέπει να παρέμβει άμεσα και να υποχρεώσει την Fiat:
α) να βάλει μεγάλα φρένα στο Bravo 1.4 90 ps
β) αν δεν το κάνει αυτό, τουλάχιστον να ενημερώσει όσους έχουν ήδη αγοράσει και όσους πρόκειται να αγοράσουν, για το μέγεθος των φρένων του Bravo 1.4 90ps.

Το κράτος πρέπει να παρέμβει ώστε να πάψουν να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν τριτοκοσμική χώρα, όπου οι πολίτες δεν αξίζουν την ασφάλεια που απολαμβάνουν στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης.

Αν συμφωνείς με την επιστολή αυτή:
α) κάντην forward σ΄όποιον άλλο φίλο σου νομίζεις
β) κάνε κλικ εδώ, και πρόσθεσε την φωνή σου σ΄όσους θα ζητήσουν την παρέμβαση του κράτους με την επιστολή αυτή, ενημερώνοντας τους αρμόδιους υπουργούς:
Υπουργείο Ανάπτυξης / Γενική Γραμματεία Καταναλωτή
Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών
Υπουργείο Δικαιοσύνης

Πολύ ωραία... Πέραν του ότι ήδη έχω ελέγξει τους ισχυρισμούς του AMS (και επίσης, η διαφορά δεν είναι 30% αλλά σημαντικά μικρότερη - κοντά στο 15%), οφείλω να ενημερώσω τους πάντες ότι:

• Αυτό το μήνυμα είναι spam και απαγορεύεται ΡΗΤΩΣ η αποστολή τέτοιων μηνυμάτων από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (κοινοτική οδηγία EK2002/58: Στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ και στα ΑΓΓΛΙΚΑ). Επιτρέπεται η αποστολή μαζικώς αποστελλομένων μηνυμάτων εάν και μόνον αν ο παραλήπτης έχει δώσει προηγουμένως τη ΡΗΤΗ, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΙΜΗ και ΑΝΑΚΛΗΣΙΜΗ έγκρισή του.
• Το spamming είναι σοβαρότατο ηλεκτρονικό έγκλημα και τιμωρείται με πάρα πολύ μεγάλα πρόστιμα και ακόμη και με φυλάκιση, ανάλογα με τη νομοθεσία της εκάστοτε χώρας.
• Το domain "kalimera.gr" είναι το ειδησεογραφικό portal της Motor Press, η οποία εκδίδει τα Auto Motor und Sport και Auto Τρίτη.
• Ερωτώ: Είναι γραμμή της Motor Press να παραβιάζει την ελληνική και κοινοτική νομοθεσία για να καταφέρει να διαδώσει τους ισχυρισμούς της και να εξυπηρετήσει τον πόλεμο που διεξάγει εναντίον της Fiat;
• Το γερμανικό Auto Motor und Sport γνωρίζει τίποτα για όλα αυτά;
• Η Fiat τι σκοπεύει να κάνει για να αντιμετωπίσει αυτήν τη σταυροφορία της Motor Press; Θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια για να πάθει ό,τι έπαθε η θυγατρική της, η Lancia, συκοφαντούμενη από την αγγλίδα πρόγονο της Αννας Δρούζα (την ανεκδιήγητη Esther Rantzen) και την Daily Mirror ή θα περάσει στην αντεπίθεση;
  

Εσείς τώρα, εάν λάβατε αυτό το chain mail, σε καμμία περίπτωση μην το προωθήσετε. Μη διαπράξετε κι εσείς το αδίκημα της αποστολής και διάδοσης spam. Ειδικά μάλιστα γνωρίζοντας ότι πολλοί από τους ισχυρισμούς είναι από ελεγχόμενοι έως ψευδείς. Αντιθέτως, απευθυνθείτε στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (καιρός είναι να κάνουν και κάτι χρήσιμο, αντί μόνο να τσακώνονται με την κυβέρνηση) και στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Ενημερώστε επίσης και τις ευρωπαϊκές Αρχές.

Επίσης, να επισημάνω ότι ειδήσεις που μεταδίδονται με spamming ΠΟΤΕ δεν είναι ειδήσεις. Υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία λάσπης στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα, δείτε τι γίνεται στις ΗΠΑ: οι ρεπουμπλικάνοι στέλνουν chain mails (που είναι SPAM) για να βρίσουν τους δημοκρατικούς και οι δημοκρατικοί το ίδιο. Ε, τώρα μπήκε στο χορό και η Motor Press. ΠΟΤΕ μην πιστεύετε ΤΙΠΟΤΑ που σας το στέλνουν ως είδηση με αυτόν τον τρόπο. Είναι ακριβώς όπως η φάρσα με τον "Ιβύκο" και το... Hellenic Quest και τη Microsoft που μάθαινε - λέμε τώρα - αρχαία ελληνικά στα στελέχη της, γιατί η αρχαία ελληνική γλώσσα - ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ - βελτιώνει τις ηγετικές τους ικανότητες.

Αξίζουμε καλύτερη ενημέρωση. Θέλουμε πληροφόρηση σοβαρή, όχι κιτρινισμούς και αυριανισμούς. Μας αξίζει ποιοτική δημοσιογραφία, όχι χειραγώγηση. Γι'αυτά πρέπει επιτέλους να αγωνιστούμε και να τιμωρήσουμε - με τον πιο οδυνηρό τρόπο, δηλαδή με την απαξίωση και την εμπορική απόρριψη - τους εκδότες και συντάκτες που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.